Margaux

Ze is altijd te vinden in de stad, wandelend door de straten met een vriendelijke groet, rijdend in haar oude mercedes, met longboards op het dak, of surfend aan de Côte des Basques met ongelooflijke stijl en haar kenmerkende stralende glimlach. Maar laat je niet voor de gek houden door deze chille buitenkant, Margaux is cultureel gezaghebbend; buitengewoon bereisd en onderlegd in kunst, literatuur en muziek. Margaux is altijd begaan met het verbeteren van de culturele rijkdom van mensen in haar gemeenschap en met het inspireren van mensen daarbuiten. Ze is mede-oprichtster van het Queens Classic-festival, een bruisend feest voor alles wat met gelijkheid en LGBTQIA+ te maken heeft bij het surfen.

Met het op handen zijnde festival besloten we de telefoon te pakken om margaux het hemd van het lijf te vragen.

Hoi Margaux, kun je ons iets meer over jezelf vertellen?

Mijn naam is Margaux Arramon-Tucoo. Ik ben 33 jaar oud, geboren en opgegroeid in Biarritz in Zuidwest-Frankrijk, waar ik ook woon. Ik surf al sinds ik 8 jaar oud was, ik ben een vrije surfer, meubelontwerper en mede-oprichter van het Queens Classic-festival.

Kun je de scene van Biarritz beschrijven?

Het is een kleine, paradijselijke bubbel die nu uitgroeit tot een jongere stad die cultureel veel diverser is dan vroeger. Toen ik hier opgroeide was de bevolking ouder, veel gepensioneerden - maar nu heb ik het gevoel dat er veel meer jongere mensen wonen, de bevolking wordt diverser en eclectischer. Het is een geweldige plek om te wonen, om op te groeien, een plek die open staat voor de generaties van de toekomst.

Vertel je ons wat meer over je surftraject?

Mijn vader leerde me surfen toen ik ongeveer 8 jaar oud was. Ik vond het fantastisch maar gek genoeg ging ik niet zo vaak. Ik denk dat toen ik een tiener was en alleen kon gaan en met vrienden, het een stuk gemakkelijker was en ik werd helemaal verliefd op longboarden. Ik groeide op met surfen aan de Côte des Basques, waar je heel goed kan loggen, in die jaren ontmoette ik heel veel internationale vrouwelijke surfers die onze stad bezochten. Na school ging ik eigenlijk meteen in Amerika wonen met Kassia Meador - zij was destijds mijn idool, ik reisde 6 of 7 jaar lang heel veel op en neer. Ze heeft me veel geleerd, me geïntroduceerd bij de merken waar ik nu voor surf en vooral bij het idee van vrij surfen en reizen rond de wereld

Wat en wie inspireert jou bij het surfen?

Ik ben echt geïnspireerd door mijn vrienden die behoorlijk laat zijn begonnen met surfen, die alles hebben opgegeven om aan zee te gaan wonen, of op een surfreis te gaan. Ik denk dat wanneer je opgroeit met surfen je geneigd bent te vergeten hoeveel mazzel je hebt dat je elke dag het water op kunt. Die mensen herinneren mij eraan hoe bevoorrecht ik ben en hoe goed surfen je laat voelen. Dat is inspirerend voor me.

En buiten het surfen?

Alles wat niet met surfen te maken heeft. Ik heb zoiets dat de surfindustrie voor mij één ding is en kunst, cultuur, literatuur - alles waar ik echt van hou - iets anders. Ik houd ze echt gescheiden. Op de meubelontwerpschool was ik vastbesloten om alleen eigentijdse meubels te maken - ik wilde geen surfboards of soortgelijke dingen maken. Ik wilde niet opbranden in de surfwereld, dus vind ik het leuk om alles te combineren - om niet vast te roesten in de surfcultuur.

Hoe belangrijk is meubelontwerpen voor jou als creatieve uitlaat?

Ik vind het heerlijk. Dit is de eerste activiteit buiten surfen waarvan ik ben gaan houden... Ik kan gewoon een week niet surfen en gaan werken en dat vind ik dan niet erg. Het is een enorme passie van me en eentje waarin ik heel graag tijd steek.

Kun je ons iets vertellen over het Queens Classic-festival? Hoe is het allemaal zo gekomen?

Het doel van Queens is om mensen van gedachten en van zienswijze te doen veranderen binnen de surfwereld.

Dus mijn zus, een van mijn beste vriendinnen uit mijn kindertijd in Biarritz en ik zelf hebben samen het festival gecreëerd. We komen alledrie uit Côte des Basques en we hebben de ontwikkelingen van het strand meegemaakt en vonden het belangrijk een plek te bieden voor vrouwen binnen het surfen - omdat we het moeilijk vonden onszelf te herkennen in de bredere surfwereld. We begonnen na te denken over dit idee, in het begin wilden we gewoon een klein event aan het strand runnen, maar na het eerste jaar werd het ineens enorm groot. We hebben een monster gerecreëerd! En zoals dat gaat met monster, hoe meer je ze voedt, hoe harder ze groeien, dus elk jaar maken we het groter en beter, met steun van Vans, die er vanaf het begin bij was.

Hoe vind je dat de LGBTQIA+-gemeenschap is vertegenwoordigd in de surfwereld?

Dat is nog steeds moeilijk. Volgens mij staat de deur verder open dan een paar jaar geleden - we kunnen er zonder schaamte over praten, maar vertegenwoordiging is het belangrijkste. Dat is het doel van Queens, om voor vertegenwoordiging te zorgen. Bijvoorbeeld, wanneer we Sasha Jane uitnodigen, de eerste transgender vrouw die meedoet aan surfwedstrijden, denk ik dat dat hoop geeft aan mensen die zich schamen om uit de kast te komen of die zich nooit vertegenwoordigd hebben gevoeld - om te laten zien dat het ok is om te zijn wie je maar wilt zijn. De Queens is er om vertegenwoordiging te laten zien, en hoop.

Wat staat er dit jaar in de planning voor Queens?

We willen niet dat het festival zelf nog groter wordt, maar we willen het bereik ervan vergroten. Hoe meer media we hebben, hoe verder we de boodschap kunnen verspreiden. Het is niet voor het festival - het is voor de mensen die we vertegenwoordigen. We willen een veilige plek bieden op basis van inclusie en de boodschap van hoop verspreiden naar een breder publiek die er hier niet bij kunnen zijn.

Waar wil je in de toekomst met Queens naartoe?

We willen het festival on the road brengen… naar plekken waar het hard nodig is. We werken met een paar geweldige non-profits waarmee we willen werken in hun respectievelijke landen. Misschien nemen we het dus mee naar het buitenland!