Jordan Thackeray

Waar zit je op het moment?

Momenteel in Bristol! De zon schijnt en het is een prachtige dag.

Kun je ons iets over jezelf vertellen?

Ik kom oorspronkelijk uit Essex. Ik groeide op in Colchester en ongeveer drie jaar geleden ben ik naar Bristol verhuisd, tijdens de lockdown. Bristol is geweldig, er is altijd wel iemand om mee te skaten op elk moment van de dag, ongeacht het tijdstip, en dat is fijn. Er zijn hier ook zoveel verschillende plekken om te skaten. En dan heb je nog de omliggende steden en plaatsen, die zijn ook fantastisch - dus het voelt goed om in deze stad te wonen.

Hoe ziet jouw gemiddelde dag eruit?

Ik word wakker, leer wat Japans, speel wat banjo en daarna ga ik skaten. Ik ga naar huis, rust wat uit en 's avonds ga ik klauteren, wat ik echt heel leuk ben gaan vinden. Of anders ga ik ergens iets eten en dan soms naar een nabije stad als Bath of Cardiff om te skaten en te chillen.

En Japans leren?

Dat is een mooie missie gebleken! Ik doe het nu ongeveer anderhalf tot twee jaar. Ik vind Japan geweldig. Maar ik heb het gevoel dat ik nu pas de methode heb gevonden om te leren hoe ik het moet leren.

Ik ben al jaren gefascineerd door de taal, maar pas de afgelopen anderhalf jaar heb ik een methode geleerd om op zo'n manier te leren dat het ook blijft hangen.

Vertel ons eens iets over “Where Is Tom?”

Dat was echt leuk om te doen - het heeft lang op zich laten wachten. Het was leuk om met de jongens mee te reizen en te skaten. De eerste reis ging naar Polen met Paul Labadie en nog wat andere jongens, we hebben ontzettend veel lol gehad. Daarna hebben we nog heel veel andere reizen gemaakt door heel Europa. Ik heb de première van de film voor het eerst gezien in Milaan, te gek gewoon. Paul heeft goed werk geleverd

Mijn hoogtepunten waren vooral veel schaken met Albert en vreselijk de fout in gaan door al die verschillende plekken en zo, en proberen om die gasten bij te houden met al hun straatgekte. Axel en ik proberen altijd overal zoveel mogelijk chocolademousses uit, op alle plekken waar we 's avonds eten. Dat was het allerleukst. Maar ik zeg niet waar die het lekkerst is hoor, dat blijft geheim…

Hoe beschrijf je de dynamiek van het Vans Skateteam?

Echt goed. Het is zo divers. De dynamiek is altijd geweldig en heel gezellig, zo'n zeldzame groep mensen die ik maar al te graag wil leren kennen. Toen ik net begon met reizen, kende ik niet iedereen maar ik wel de meesten, dus het voelde heel vertrouwd- en wie ik niet kende, leerde ik heel snel wel kennen. We zijn een grote familie geworden -zonder elkaar te veroordelen, iedereen is gewoon blij om samen te skaten en goed met elkaar te kunnen opschieten.

We accepteren elkaar in voor en tegenspoed, het is gewoon echt alsof we familie zijn!

Plannen voor de zomer?

Deze zomer wordt waarschijnlijk heel druk, er staan een heleboel reisjes op stapel. En ik ben van plan om eind september naar Japan te gaan. Hopelijk daar wat tijd door te brengen. Maar ik denk dat er een paar events gaan plaatsvinden, zoals wedstrijden en andere evenementen zonder competitie. Ik ga naar Canada en dan doe ik nog wat festivals. Dus ja, ik heb er zin in, verder zoveel mogelijk proberen te filmen tussendoor, en natuurlijk tijd doorbrengen met m'n vriendin.

En buiten het skaten? Waar loop je warm voor?

Ik hou echt ontzettend veel van klimmen en klauteren, dat ben ik altijd voor te vinden. Ik hou ook veel van luisteren naar muziek en muziek maken. Ik speel veel, ik heb pas een nieuwe elektrische banjo waar ik helemaal in op ga. Door de stad wandelen vind ik ook leuk en alle gekke dingen observeren die er gaande zijn - het is waanzin met al die mensen - je weet echt nooit wat er nu weer gaat gebeuren!

En wat het skaten betreft?

Meestal zijn het mijn vrienden met wie ik skate die me ertoe aanzetten om nieuwe dingen te proberen, om mezelf te pushen en om geïnspireerd te raken om iets nieuws te proberen. Ik raak niet vaak geïnspireerd door skaten op Instagram. Ik kijk veel liever naar een videofilm. Een constante stroom van het allerbeste skateboardwerk dat de wereld te bieden heeft, elke seconde van de dag, haalt voor mij eerlijk gezegd de magie er een beetje van af

Hoe zie jij de waarde van speelfilms als “Where is Tom?” ten opzichte van Instagramreels en het meteen posten van materiaal?

Ik hou erg van verrassingen.

Dus als ik iemand een trick heb zien doen, zeg maar iemand heeft net een nieuwe trick geleerd en plaatst het dan meteen op Instagram. Als ik het ze dan zie doen in een videofilm, ben ik niet meer zo verrast. Omdat ik het proces dat ze doorlopen hebben bij het leren ervan en het in het park te oefenen of waar dan ook, al gezien heb.

Als dat dan in een videofilm uitkomt, vind ik het niet meer zo interessant. Of, ik kijk eerst naar iemands laatste trick op Instagram en daarna naar een reel van al zijn/haar beste clips uit de montage en ik vind dat dit gewoon afbreuk doet aan het hele proces.

Ik vind dat Instagram het verrassingselement eruit haalt. Dus ik kijk liever niet naar skaten op Instagram en bewaar het voor wanneer ik ervoor ga zitten en wat goed in elkaar gezette, volledige videofilms kan bekijken die me op zoveel niveaus inspireren. Ik vind dat wanneer je echt net iets langer je aandacht op iets vestigt, dat echt enorm ten goede komt aan de interesse en de opwinding erover.

Heb je nog iets aan te vullen? Een boodschap voor het internet?

We hebben maar één leven, dus maak er wat van. Waardeer het leven en geniet ervan zolang het duurt.